Medische implantaten moeten worden voorzien van een uniforme identificatiecode. Dat heeft de Tweede Kamer op dinsdag 18 april afgedwongen.
Artsen worden met het aannemen van het amendement verplicht om gegevens over geplaatste implantaten op te nemen in hun patiëntendossiers en deze data ook door te geven aan het landelijk implantatenregister.
Nederlandse wetgeving over uniforme barcodering – die aansluit op internationale regelgeving – is van belang voor het verbeteren van patiëntveiligheid, het verminderen van logistieke zorgkosten en het bestrijden van vervalsingen. Het amendement tot ‘wijziging van de Wet kwaliteit, klachten en geschillen zorg in verband met de totstandkoming van het implantatenregister ter bescherming van de gezondheid van cliënten’ is gisteren door de Tweede Kamer aangenomen.
Samen met de zorgsector en verschillende Tweede Kamerleden pleit GS1 Nederland al langer voor verplichting van uniforme barcodering voor medische hulpmiddelen. Het zorgt voor besparingen door verminderde administratieve lasten, het verkleint het risico op verkeerd gebruik en het komt de traceerbaarheid ten goede.
Voordelen barcodering in de zorg staat al langer op de Kameragenda
Tweede Kamerlid Gerbrands dringt al sinds 2011 aan op deze uniforme identificatiecodering en vindt dat Nederland hierin nu het voortouw moet nemen, in plaats van te wachten op de Europese verordening voor medische hulpmiddelen waarbij fabrikanten verplicht worden medische hulpmiddelen te voorzien van een unieke identificatiecode.
De Tweede Kamer vindt door het aannemen van het amendement van de Kamerleden Agema en Gerbrands dat deze uniforme codering noodzakelijk is om voorkombare sterfgevallen en gezondheidsschade bij patiënten te beperken.
Ministerie VWS hard aan de slag met de veldpartijen
Het ministerie van VWS had in haar brief aan de Tweede Kamer al laten weten dat zij veldpartijen aansporen om, vooruitlopend op Europa, alvast nationale afspraken te maken over uniforme codering voor medische hulpmiddelen.
Een werkgroep met deze veldpartijen onder regie van het ministerie van VWS legt op dit moment de laatste hand aan een document dat is gericht op de randvoorwaarden voor invoering en het gebruik van codering op basis van de drie geaccepteerde standaarden voor medische hulpmiddelen. Het document bevat afspraken die leveranciers en ziekenhuizen moeten gaan invullen. Ook staat beschreven welke aanpassingen softwareleveranciers moeten maken om de software voor de registratie van medische hulpmiddelen – en op termijn ook geneesmiddelen – goed te kunnen organiseren.
Registratie via barcode scannen
Eén uniforme barcodering, waarin gegevens staan zoals artikelnummer, batchnummer, expiratiedatum zorgt ervoor dat registratie van implantaten niet meer handmatig hoeft te gebeuren maar via scannen kan verlopen. Dat verkleint de kans op fouten en de administratieve last. Immers, als gegevens door de zorgleveranciers worden vastgelegd in hun systemen kunnen ze worden gekoppeld aan een patiënt. Ook kunnen zorgleveranciers bij complicaties of productfalen precies zien welk product bij welke patiënt is gebruikt. Patiënten informeren en terug laten komen, is dan relatief eenvoudig.
Een volledig implantatenregister
Sinds 2015 bestaat het landelijk implantatenregister maar deze is beperkt gevuld met gegevens van cardiologen, gynaecologen, orthopeden en plastisch chirurgen. Het ministerie van VWS streeft naar een zo volledig mogelijk register, zodat patiënten zo snel mogelijk kunnen worden opgespeurd als er problemen zijn met bepaalde implantaten.
Bron: GS1
