Het Erasmus MC heeft als eerste ziekenhuis in Nederland de eigen ecologische voetafdruk onderzocht. Meest opvallende bevinding: de grote impact van inkoop. De emissie van ingekochte goederen en diensten beslaat maar liefst 60 procent van de hele CO₂-footprint van de organisatie.
Het Erasmus MC is in de ziekenhuiswereld een voorloper op het gebied van verduurzaming. Het ziekenhuis is bijvoorbeeld de motor achter initiatieven om IC’s te vergroenen. Als mede-ondertekenaar van de Green Deal Duurzame Zorg 3.0 streeft het naar een reductie van de CO₂-uitstoot met 55% in 2030 en klimaatneutraliteit in 2050. “Het sleutelwoord is verminderen, verminderen, verminderen”, zegt programmamanager Hans-Peter Schilte van ‘Een Duurzaam Erasmus MC’ op de site van het ziekenhuis.
Meer dan energie
Onderzoeksbureau Metabolic heeft nu de CO₂-emissie van alle werkprocessen in kaart gebracht. Voorheen werd ook jaarlijks een CO₂-footprint gepubliceerd, maar die betrof uitsluitend het energie- en brandstofverbruik van het ziekenhuis. De uitstoot die verband houdt met ingekochte goederen en diensten was daarin niet meegerekend. Dat is nu wel gebeurd. De uitstoot van ingekochte goederen en diensten blijkt maar liefst 60 procent van onze hele CO₂-footprint van het ziekenhuis te beslaan.
Het onderzoek bracht alle inkoop onder in categorieën. De top 5 van vervuilers, op volgorde van gerelaeerde CO2-uitstoot: medicijnen, medische materialen (bijvoorbeeld verbandmiddelen, spuiten en naalden), materialen voor diagnostiek/laboratoria, protheses/implantaten en bouw.
Handelingsperspectief
Meten is weten; met de inzichten die het onderzoek heeft blootgelegd heeft het ziekenhuis naar eigen zeggen een stevige basis om met zijn partners de uitstoot terug te brengen. En dat geldt voor alle ziekenhuisen, want het Erasmus MC heeft de onderzoeksrapportage beschikbaar gesteld op zijn website. Schilte benadrukt de verantwoordelijkheid van de keten. “Samen met onze leveranciers, brancheorganisaties, universiteiten en regiopartners moeten we de stappen zetten. Wij worden op onze beurt weer door organisaties na ons in de keten, zoals zorgverzekeraars en banken, bevraagd wat wij doen om de klimaatdoelstellingen te halen.”
Met de verworven inzichten kan er nu energie gestoken kan worden in besparingen die echt zoden aan de dijk zetten. Schilte onderkent dat dat ook spannende vragen en discussies kan opleveren. “Als toonaangevend instituut willen we in zorg en onderzoek vaak het nieuwste van het nieuwste. Maar hoe gaan we daarvanuit duurzaamheidsperspectief mee om? Daar moeten we het gesprek over blijven voeren.”
