Longkanker kent het hoogste sterftecijfer van alle kankers. Het opsporen van de ziekte in een vroeg stadium vergroot de kans op genezing en leidt mogelijk tot sterftereductie.
Bij individuen met een hoog risico op longkanker, zoals mensen met COPD en mensen die eerder longkanker hebben gehad, is het mogelijk om de centrale luchtwegen met een kijkonderzoek te inspecteren op de aanwezigheid van voorloperafwijkingen van longkanker. Deze afwijkingen kunnen behandeld worden, wat het ontstaan van longkanker kan voorkomen. Deze opsporingstechniek is zeer gevoelig, maar maakt helaas geen onderscheid tussen ernstige en onschuldige voorloperafwijkingen. Daarom is er een sterke behoefte aan een laboratoriumtest die bepaalt welke voorloperafwijkingen kwaadaardig zullen worden en behandeling behoeven, en welke niet. Hierover gaat het proefschrift van Robert van Boerdonk, die hier op 8 februari op promoveerde bij VUmc.
Het onderzoek van deze onderzoeksgroep gaat over genetische veranderingen in voorloperafwijkingen van longkanker met als doel het identificeren van DNA-veranderingen die gebruikt kunnen worden om het risico op kankerprogressie van deze voorlopers te bepalen. Uit de studies blijkt dat afwijkingen in het DNA-profiel, d.w.z. meer of juist minder DNA-kopieën dan gebruikelijk, ernstige voorlopers kunnen identificeren. Een test gebaseerd op drie DNA-veranderingen bleek in staat om nauwkeurig te voorspellen welke voorloperafwijkingen uitgroeien tot longkanker en welke niet. Toepassen van deze test in de klinische praktijk kan in de toekomst helpen bij de beslissing tot behandeling. Bovendien kan de test ongerustheid wegnemen bij mensen met onschuldige afwijkingen in de longen. Belangrijk vervolgonderzoek is de verfijning van de huidige test tot een simpele test.
Promovendus: R.A.A. van Boerdonk
Titel proefschrift: Molecular profiling for risk assessment of pre-invasive endobronchial lesions
Bron: VUmc
